مقدمه : علم روان شناسی شاخه های تخصصی فراوانی دارد که یکی از مهمترین آنها یادگیری است . یادگیری از معدود زمینه های روان شناسی است که اندک زمانی پس از استقلال یافتن روان شناسی به عنوان یک نظام علمی پا گرفت و تاکنون در گسترش روان شناسی نقش بزرگی ایفا کرده است . یادگیری نه تنها به عنوان یک زمینه علمی به خودی خود حائز اهمیت است ، مورد توجه صاحب نظران قرار دارد ، بلکه از آنجا که سایر رشته های روان شناسی یادگیری را اساس شناسایی مسائل مورد بحث خود می دانند این شاخه تخصصی علم روان شناسی ، از همان روزهای نخست تأسیس روان شناسی علمی ، مورد توجه روان شناسان مختلف بوده است و همه نظریه پردازان و پژوهشگران روان شناسی ، به طور مستقیم یا غیر مستقیم یادگیری را از موضوع های مهم به حساب آورده و دربارۀ آن به پژوهش پرداخته اند . (سیف ۱۳۸۵ ) . یادگیری را تغییری دانسته اند که در رفتار و شناخت و حرکت و …… ( در یک کلام در توانایی ها ) انسان ایجاد می شود و برای مدت مدید باقی می ماند و نمی توان آن را به سهولت ناشی از فرایندهای رشد و نمو دانست. این تغییرات به نسبت ثابت به شدت متأثر از تجربه هستند و در رفتارهای یادگیرنده ظاهر می شوند . ( اسلاوین ، ۱۹۸۶ )
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات پژوهش
بیان مسئله…………………………………………………………………………………………….. ۲
هدف تحقیق………………………………………………………………………………………….. ۱۰
سوالات پژوهشی……………………………………………………………………………………. ۱۰
اهمیت و ضرورت پژوهش……………………………………………………………………….. ۱۱
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
